Oda Nobunaga, urodzony 23 czerwca 1534 roku w Nagoi, był kluczową postacią w historii Japonii, znany z inicjowania procesu zjednoczenia Japonii podczas późnego okresu Sengoku. Jego innowacje wojskowe i bezwzględne taktyki zdemontowały władzę ugruntowanych klanów i zakłóciły status quo, przygotowując grunt pod nowoczesną Japonię.
Nobunaga był najstarszym synem Oda Nobuhide, niewielkiego wojewody z ambicjami, które ostatecznie spadły na barki jego syna. Już w młodym wieku Nobunaga otrzymał zamek w Nagoi, co oznaczało, że został wyznaczony na następcę swojego ojca. Mimo niekonwencjonalnego i często nieprzewidywalnego zachowania w młodości, Nobunaga wykazywał strategiczny umysł i niezłomną determinację.
Jego droga do władzy zaczęła się na dobre po śmierci ojca w 1551 roku, kiedy to Nobunaga umocnił swoją pozycję w klanie Oda poprzez zdecydowane i często brutalne działania przeciwko swoim rywalom. Do 1560 roku znacznie rozszerzył swoje wpływy i terytorium, prezentując swoje umiejętności wojskowe i innowacyjne taktyki podczas bitwy pod Okehazamą, gdzie pokonał znacznie liczniejsze siły prowadzone przez Imagawę Yoshimoto.
Nobunaga nie był tylko umiejętnym wojownikiem; był rewolucjonistą w dziedzinie taktyk wojskowych i zarządzania. Wykorzystał broń palną, którą Portugalczyk przyniósł do Japonii kilka dekad wcześniej, przekształcając wojnę na swoją korzyść. Jego strategiczne użycie broni palnej w bitwie pod Nagashino w 1575 roku często jest uznawane za punkt zwrotny w historii wojskowości Japonii.
Ponadto, Nobunaga był pionierem reform gospodarczych i społecznych. Wprowadził polityki, które promowały wolny handel i rynkowe gospodarki, co pomogło ustabilizować ekonomię i wspierać kampanie wojskowe. Jego polityka Rakuichi-Rakuza zlikwidowała monopolistyczne cechy, wspierając wzrost gospodarczy i zabezpieczając kluczowe zasoby na potrzeby wojenne.
Ambicją Nobunagi było zjednoczenie Japonii, wizja, która wydawała się niemożliwa ze względu na rozdrobnioną naturę feudalnej Japonii, gdzie liczni daimyō walczyli o władzę. Poprzez sojusze, podboje i demontaż siogunatu Ashikaga, Nobunaga położył fundamenty pod nowoczesną Japonię. Jego kampanie w prowincji Ise oraz przeciwko buddyjskim mnichom-wojownikom z Ikkō-ikki dalej demonstrowały jego determinację do łamania wszelkiego oporu wobec jego rządów.
Jego wysiłki, jednakże, nie były bez kontrowersji. Nobunaga był znany z bezwzględnych taktyk, które obejmowały masowe mordy cywilów podczas tłumienia powstań Ikkō-ikki. Jego agresywne polityki i lekceważenie tradycyjnych instytucji buddyjskich przysporzyły mu wrogów i zasiali strach wśród jego rywali.
Niespodziewana śmierć Oda Nobunagi w 1582 roku podczas incydentu w Honnō-ji, gdzie został zdradzony przez własnego generała Akechi Mitsuhide, oznaczała znaczący, choć nie końcowy punkt na drodze Japonii do zjednoczenia. Jego wizja i prace przygotowawcze były kontynuowane przez jego następców, Toyotomi Hideyoshiego i Tokugawę Ieyasu, którzy dokończyli dzieło zjednoczenia Japonii.
Dziedzictwo Nobunagi to skomplikowana mozaika zaciętej ambicji, innowacyjnego przywództwa i brutalnych taktyk. Jego wpływ na historię Japonii jest niezaprzeczalny, gdyż przygotował scenę dla końca ery feudalnej i pojawienia się scentralizowanego rządu. Jego strategie i reformy pozostawiły trwały ślad na strukturach wojskowych i zarządczych Japonii, czyniąc go postacią zarówno czczoną, jak i kontrowersyjną w historii Japonii.